Queenstown, Wanaka, Franz Josef Glacier

Zondag 11 november. Queenstown wordt onze bestemming van vandaag. We hebben mooi weer en mooie uitzichten en stoppen regelmatig even. De stad blijkt prachtige winkels te hebben en is duidelijk gericht op de welvarende toerist. Kleding van Merino wol wordt overal aangeprezen want dit schaap wordt veel gehouden hier in Nieuw Zeeland. Uit de tijd dat ik bij Soellaart, de buitensportwinkel, werkte, weet ik dat dit wol van hoge kwaliteit is. Het is fijn van structuur, kriebelt niet en is zowel bij warm als koud weer te dragen. Omdat het in Nederland best duur is heb ik het nooit aangeschaft. Dus nu dacht ik: ik ben dichter bij de bron, wie weet scheelt dat in de prijs. Maar nee, het is zelfs vaak nog duurder dan in Nederland dus hiervoor hoef je niet deze kant op te komen. Koos schaft nog wel een mooie Goretex jas aan want de ritsen van zijn huidige jas leveren grote irritaties op. En ik trakteer mezelf op een nieuw spijkerjasje want dat heb ik, waarschijnlijk naar aanleiding van "een opvlieger", ergens laten liggen. Queenstown staat vooral bekend om pittige buitensport mogelijkheden zoals Bungee jumpen, Hanggliding, Canyoning, Raften enzovoort. We hoopten er nog hier of daar iets van te zien maar dat is niet gelukt. Er zelf aan mee doen vonden we geen optie. Wij gaan morgenochtend liever naar het "Kiwi Birds Life Park", dat vinden we al wild genoeg.

Maandag 12 November. Het vogelpark is mooi van opzet. Omdat de Kiwi een ernstig bedreigde loopvogel is hebben ze hier een Kiwi fokprogramma ontwikkelt. De Kiwi is een nachtdier en slaapt dus overdag. Om mensen toch de gelegenheid te geven het dier te kunnen zien hebben ze dag en nacht in zijn verblijf omgedraaid. Als wij ons in het donker begeven zien we dat de Kiwi wakker is en op zoek is naar eten. Om 10.00u krijgt hij in ons bijzijn zijn "ontbijt" en krijgen we uitleg over de vogel en de bedreiging die er speelt voor de soort. De Possum (zoals ze hier zeggen, of wel Opossum of Buidelrat) is in de 19e eeuw vanuit Australië, onder andere, naar Nieuw Zeeland gehaald om de konijnenplaag die er heerste aan te pakken. Maar dit dier heeft zich dusdanig vermenigvuldigd dat er nu veel te veel zijn. Daar komt bij dat Possums de eieren van loopvogels opeten die daardoor in hun soort bedreigd worden. Er wordt nu in Nieuw Zeeland op allerlei manier geprobeerd het oorspronkelijke eco systeem in ere te herstellen. Dit kom je als reiziger onderweg overal tegen. Zo zijn er telefoonnummers die je kunt bellen als je een Possum hebt gezien, er staan in ieder bos grote vallen uitgezet en er wordt geadviseerd producten van Possumbont te kopen. Met het geld dat men daarmee verdient financieren ze dan weer de strijd tegen de Possum. Er schijnen 100 verschillende soorten Possums te bestaan. Die wij onderweg tegenkomen zijn vooral de "Brush Tails" en dan met name "de platte"......., elke dag wel een paar. Na de lunch vertrekken we naar Wanaka. Deze stad komt wat eenvoudiger over dan Queenstown, meer gericht op jonge reizigers. Onze voorkeur gaat toch meer uit naar deze eenvoud en de ongedwongen sfeer die hier heerst. We drinken een lekker welkomstbiertje op een terras in de zon met, alwéér, een adembenemend uitzicht.

Dinsdag 13 november. We starten de dag met uitgebreid ontbijt en even niets. In de middag maken we een wandeling langs het prachtige meer. Er is recent sneeuw op de bergtoppen gevallen. In combinatie met de zon maakt dat "onze ansichtkaart" weer compleet. Het is zelfs warm en ik kan het niet laten om een duik te nemen. Het water is verrukkelijk, de bodem echter minder. Dat zou fijner geweest zijn met waterschoenen aan. We drinken een kop thee op een deftig terras, doen een boodschap en "chillen" verder op de camping met een goed glas wijn.

Woensdag 14 november. Omdat we goede berichten gehoord hebben over een "Heli Hike" op de Franz Josef gletsjer wordt dat ons reisdoel deze dag. Onderweg passeren we een "Scenic Reserve" naar "Blue Lakes". De wandeling is zeker de moeite waard. Het blauw is zó intens dat het bijna zeer doet aan je ogen. Bij terugkomst op de parkeerplaats maken we koffie en een broodje in de camper en maken een praatje met een stoere motorrijder uit de omgeving. Wij vinden het leuk om met locals te spreken. Het levert daarnaast vaak goede tips op. Aangekomen in Franz Josef boeken we de Heli Hike voor de volgende ochtend. Het houdt in dat je met de helikopter naar de gletsjer gevlogen wordt. Daar wandel je 3 uur met een gids en daarna word je met de heli weer naar beneden gebracht. Tijdens het boeken krijgen we wel nadrukkelijk vertelt dat het altijd van de weersomstandigheden afhangt of het door gaat. En dat kan hier van het ene moment op het andere verschillen. Spannend dus.

Donderdag 15 november. De volgende ochtend schijnt de zon. We feliciteren via beeldbellen wat jarige vrienden (althans, bij ons zijn ze al jarig, zij moeten nog een nachtje slapen) en laten de berg zien waar wij straks een wandeling op hopen te gaan maken. Om 11.00u melden we ons aan de balie van het helikopter bedrijf en in een een aparte ruimte krijgen we instructies over de Hike en de kleding en schoenen die zij ons daarvoor gaan verstrekken. En dan komt er een jongeman binnen met slecht nieuws: "it's cancelled"! Wat een pech. Maar "we gaan niet over één nacht ijs" en boeken direct voor de volgende ochtend. In de middag maken we een stevige wandeling naar het Wombat Lake en 's avonds eten we in het dorp.

Vrijdag 16 november. Direct na het wakker worden schuiven we de gordijntjes open om het weer te beoordelen. De berg met de gletsjer is door de zware bewolking niet te zien. Dat beloofd niet veel goeds. We besluiten dat, als de Hike geannuleerd wordt, we niet nog een dag langer blijven maar door te reizen naar het noorden. En zo gebeurd het dus inderdaad: de hike is niet mogelijk in verband met slecht zicht. Jammer, maar ja, er wachten ons vast nog genoeg mooie belevenissen. En dat blijkt alweer een paar uur later. We passeren tijdens het rijden veel kleine dorpen. Het ene dorp ziet er beter verzorgd uit dan het andere. Omdat we toe zijn aan koffie besluiten we in het volgende dorp een stop te maken. Dit blijkt Harihari te zijn. Het dorp oogt vreselijk armoedig. Volgens ons heerst er ook veel armoede in dit, vooral qua natuur, rijke land. Het koffiehuisje ziet er van buiten niet heel aantrekkelijk uit maar eenmaal binnen blijkt het "een parel" te zijn! Ze hebben prachtige zelfgemaakte lekkernijen in de vitrine liggen en de inrichting is eigentijds en knus. De koffie wordt opgediend alsof we in een 4 sterren gelegenheid zijn. En dan, als "klap op de vuurpijl" horen we Chef'Special op de achtergrond! Onze eigen Haarlemse Chef'Special, ongelooflijk toch?! Ik heb er een klein filmpje van gemaakt, niet van de beste kwaliteit maar voor ons een mooie herinnering. De volgende stop is in Ross, een goudzoekers dorp waar nog steeds actief goud gedolven wordt. Niet meer zo ambachtelijk dan dit vroeger gebeurde maar nu machinaal. Het bijbehorende museumpje is zó lekker kneuterig dat ik een 2 dollar munt in het demonstratiemodel gooi. Ik kreeg echt waar voor mijn geld. Voor de overnachting kiezen we voor een "Free campsite" aan zee. We staan daar met nog 13 andere Campers op een paar vierkante meter. Het is minder romantisch dan dat we ons voorgesteld hadden....en dan regent het ook nog.....Ach, we klagen niet hoor, het nomaden bestaan bevalt ons uitstekend!